Posts

सांता क्लॉज.

 सांता क्लॉज. जानेवारी महिना सुरु होतोय न होतोय बबड्याचे बाबा बबड्याला दमात घ्यायला सुरुवात करतात. “बबड्या, अभ्यास कर. नाहीतर सांता क्लॉज रागावेल.” “बबड्या, काकांकडे चॉकोलेट मागायचे नाही. सांता क्लॉज बघतोय.” “बबड्या, बस झाले तुझे विडीओ गेम. बंद कर आता. नाहीतर...” बबड्या, हे करू नकोस आणि ते करू नकोस. अशाप्रकारे दाढीवाल्या सांता क्लॉजने बबड्याचे बाल्य पार कोमेजून टाकले होते. फुगे, कचकड्याच्या बाहुल्या, गाड्या (खेळण्यातल्या), साप शिडी, बॅटबॉल, नवा व्यापार आणि मागच्या वर्षी रुबिक क्यूब. ह्या असल्या खेळण्यांसाठी वर्षभर चॉकोलेटचा उपास! धिस इज नोट फेअर डील. बबड्याला वाटायचे कि हा सांता आहे ना तो आपल्या अतृप्त इच्छा आपल्यावर लादायचा प्रयत्न करतोय. त्याला वाटतंय कि बबड्याने सचिन सारखा क्रिकेटपटू व्हावे, म्हणून बॅटबॉल! अडाणीला लहानपणी नवा व्यापार खेळून मग मोठेपणी व्यापारामध्ये वीज कंपनी, एअरपोर्ट, धारावी कशी मिळवायची त्याचे ज्ञान मिळाले म्हणून नवा व्यापार! मी काय मागतो आणि हा काय देतो. “बाबा, तुम्ही का नाही मागत सांता क्लॉजकडे?” “काय मागू?” “आपल हेच, म्हणजे एक किलो ट...
Post a Comment
Read more

SONGS

People need to know that we live in a universe that is bigger than the bad things that are happening to us. —Margaret Prescod its so lovely and peaceful, time really seems to slow down when I listen to it Ironically enough this song always feels like it should last a bit longer to me I wanna sing that song on my wedding, if i ever get married on day.. The slow and kinda sad tone of the verses is what I love in thisIf I could save time in a bottle The first thing that I'd like to do Is to save every day till eternity passes away Just to spend them with you [Verse 2] If I could make days last forever If words could make wishes come true I'd save every day like a treasure and then Again, I would spend them with you [Chorus] But there never seems to be enough time To do the things you want to do, once you find them I've looked around enough to know That you're the one I want to go through time with [Verse 3] If I had a box just for wishes And dreams th...
Post a Comment
Read more

विवर विवरण.

  विवर विवरण.   एके दोवाशी गावात नवल वर्तले. बाबू शेळकेच्या शेतात एक भोक उगवले. हा बाबू म्हणजे तद्दन रड्या माणूस. पृथ्वी वरचे सर्व मानव रडेच. जगी ह्या खास रड्यांचा पसारा माजला सारा. बाबूची देवाकडे एकच कम्प्लेन, “बाकी सगळे श्रीमंतीत लोळताहेत मी मात्र गरीब का. तर त्या रात्री हायपर स्पेस मधून प्रवास करणाऱ्या कुणा यक्स एलिएनने बाबू चे रुदन ऐकले आणि तो स्वतःशीच हसला. याक्सीन बाजूच्या सीटवर बसली होती. “काय रे, आज लई हसतो आहेस.” यक्सने आपला हेड फोन तिला दिला, “तूच ऐक.” “मुझको भी तो लिफ्ट करा दे.” अब सुनिये बाबू रडवेल्याने गाया एक रडगान, "जो भी चाहूं वो मैं पाऊं ज़िंदगी में ज...
Post a Comment
Read more

टाईम मशीन.

  अविनाश हार्डीकर! हा माझा जीवश्चकंठश्च मित्र. बालपणापासून. त्याच्या नावातही जादू आहे. म्हणजे असं पहा. हार्डीकर! मधला हार्डीचा संबंध थेट केम्ब्रिजच्या गणिती हार्डी शी तर हार्डीकर! मधला हार्दिक पांड्या तर तुम्हाला माहीत” असणारच. पण हार्डीकर! मधली हार मात्र त्याने कधीही मानली नाही. कर म्हणजे करच असा त्याचा बाणा होता. तो स्वतःचे नाव उद्गारवाचक चिन्हांसकट लिहित असे आणि दुसऱ्यानीही तसच लिहावे असा त्याचा आग्रह असे. कुणी जर त्याला “अरे हार्डीकर” म्हणून ओरडूनही हाक मारली तर ती त्याला ऐकू जात नसे, पण तेच जर कुणी त्याला मुंबईच्या कोलाहालात हळुवार “अरे हार्डीकर!” असे संबोधले   तर लगेच ऐकू जाणार. असो. हार्डीकर! लहानपणापासून नवीन नवीन उपकरणे बनवण्यात वेळ घालवणारा होता. त्याने वयाच्या नवव्या वर्षी दहा काचांचे   शोभादर्शक बनविले होते. वयाच्या एक वर्ष पुढेच. आम्ही पण शोभादर्शक बनवले होते पण ते फक्त तीन काचांचे. थ्री डायमेंशनल. पुढे त्याने सिलीकाचा स्फटिक वापरून रेडीओ बनवला. माझ्या समोर बॅटरीचे सेल लावून तो म्हणाला, “प्रभ्या, आता ऐक मुंबई अ स्टेशन लागेल.” रेडीओने खरखर करून घसा साफ के...
Post a Comment
Read more

असेही एक मिशन!

  त्याने प्रियाला कडेवर घेतले. क्वारंटाईन मध्ये जाण्यापूर्वी त्याने एकदा प्रियाला जवळ घेतले. “बाबा, परत केव्हा येणार?” “प्रिया, जाणाऱ्याला केव्हा येणार असं नाही विचारायचं”. कौमुदी म्हणजे प्रियाची आई आणि राबर्टोची पत्नी. हो ती अगदी मराठी होती. “बरं प्रिया, सांग तुला काय आणू?” “मी मागितलं तर आणाल? तर मग चाँदवा, मुठभर चांदणे घेऊन या. गिव मी माय मूनशाईन.” “डन!.” तो मिशन वरून परत आला तेव्हा त्याला हे सगळे आठवत होते. “प्रिया आहा. बघ मी तुझ्यासाठी काय आणले आहे.” प्रिया   दुडू दुडू धावत आली. त्याने मुठ उघडली. हजारो सूर्यांपेक्षांही तेजस्वी प्रकाशाने आसमंत झाळाळले. Brighter than thousand Suns! एका प्रचंड स्फोटाने दाही दिशा थरथरल्या. आणि नंतर मिट्ट काळोख.   मिशनवर जायच्या आधी सात दिवस क्वारंटाईनमध्ये जावे लागते. हेतू हा कि कोणताही अवकाश यात्री ऐनवेळी आजारी पडल्यामुळे मिशन पुढे ढकलायला लागू नये. एकूण तिघे जण होते. केके, राबर्टो, आणि शर्ली.. राबर्टोची   अवकाशातली ही दुसरी भरारी होती. शर्लीची पहिली. केके मात्र अनुभवी होता. म्हणूनच तो मिशन कमांडर होता. मिशनचे उद्...
Post a Comment
Read more

काकडेच्या खुन्याची कथा.

  काकडेच्या खुन्याची कथा. तो एक धंदेवाईक खुनी होता. माफक फी आकारून खून करण्यात तो माहीर होता. खून करायचे तंत्र त्याने अभ्यास करून विकसित केले होते. बळीच्या सामाजिक प्रतिष्ठे प्रमाणे तो फी आकारत असे. राजकारणातील प्रसिद्ध व्यक्ति असेल तर जास्त धोका कारण पोलीस मग गुन्हेगाराला पकडण्याचे काम कसोशीने करतात. मग फी पण तशीच. बिल्डर घेतलेले कर्ज परत करायला काच कूच करू लागला की मग फायनान्सरने तरी काय करावे. कर्ज माफ करायला लागले तर धंदा कसा होणार. छातीवर दगड ठेऊन त्याला बोलावणे पाठवावे लागते. आपल्याला कोण सुपारी देतोय, काय म्हणून सुपारी देतोय, ज्याची सुपारी दिली जाते आहे तो काय प्रकारचा माणूस आहे असले विचार मनात आणले तर धंदा करणे मुश्कील. बळी विषयी मन कस निर्विकार पाहिजे. एकदा त्याने एका सामाजिक कार्यकर्त्याला उडवले होते. त्या बाबाचा आश्रम-अनाथाश्रम होता. ती जागा दादाला पाहिजे होती. पण हा बाबा ऐकायलाच तयार नव्हता.(अर्थात हे त्याला नंतर पेपरात वाचल्यावर समजले.) त्याला काय वाटले असेल? काहीही नाही. जगात माणसे दररोज मरत असतात. त्यातलाच हा एक. दादाने बोलावणे पाठवले. आणि तो गेला. कुणा साहेबराव ...
Post a Comment
Read more